عقل و دين

2)پدائد:کلمهء فارسی (پدیده) رو نمیشه با جمع مکسّر عربی جمع بست و به صورت پدائد به کار برد. توجه کنیم که در زبان عربی،حروف (پ ژ گ چ) وجود ندارند و کلماتی که این حروف رو داشته باشند،مطمئنا عربی نیستند.همچنین(پاکات) که نمی توان کلمهء غیر عربی(پاکت) رو با جمع مکسّر عربی جمع بست

 3)نواقصات:کلمهء (نواقص)،خودش جمع کلمهء (ناقص) است و نمیشه اون رو دوباره با(ات) جمع بست.همچنین (رسومات)زیرا که (رسوم) خودش جمع (رسم) است.و نیز (مراسمات)زیرا که (مراسم) خودش جمع (مرسوم )یا (مرسومه) است.

4)بلعکس:که عبارت درست اش(بالعکس) است (ب + ال + عکس).همچنین(دارلقرآن) که عبارت درست اش(دارالقرآن) است(دار + ال + قرآن)

5)زمامت:که عبارت درست اش(زعامت) یا (زمامداری) است به معنای رهبری و ریاست.

6)کربلائیّه:این عبارت نادرست،اخیرا برای خانم هائی که به زیارت کربلا مشرّف شده اند به کار می رود؛در حالیکه عبارت (کربلائی)که در مورد مردانی که به زیارت کربلا مشرّف شده اند به کار می رود، از کلمهء عربی (کربلا) به اضافهء(یای نسبت فارسی)تشکیل شده است و نمی توان این ترکیب فارسی شده را با(های تأنیث عربی)به واژه ای مؤنّث تبدیل کرد...

7)یا الزّهرا:که عبارت درست اش(یازهرا) می باشد:زیرا در این عبارت،(زهرا) منادا است و منادا،(ال) نمی پذیرد.

8)تلفناً:کلمهء غیر عربی(تلفن) را نمیتوان با تنوین نصب به قید تبدیل کرد.همچنین تلگرافاً،تلگراماً و ...

در ادامهء چهار پست قبلی،به موضوع همجنس بازی می پردازیم:

در مورد این معضل غیر طبیعی ، دو جنبهء اساسی آن را باید از هم جدا کرد:

اول، داشتن میل جنسی به همجنس؛

دوم،انجام رفتارها و اعمال جنسی که بین افراد هم جنس اتفاق می افتد.

توجه کنیم که داشتن میل جنسی به همجنس،صرفا یک بیماری به حساب می آید و تا زمانی که به انجام رفتار و عمل خاص جنسی منتهی نشده باشد،جرم یا گناه به حساب نمی آید و مجازاتی متوجه آن نیست؛ولی اگر خدای ناکرده به عملی جنسی منجر شود،جرم و گناه به حساب می آید و مجازات دارد.

اگر کسی دارای تمایلات هم جنس گرایانه باشد،باید وی را مانند یک بیمار به سوی درمان هدایت کرد. حال ببینیم ریشه ها و علت های بروز این میل غیر طبیعی در انسان چیست:

یکی از دلایل بروز این میل،عدم تعادل هورمونی در بدن انسان است.کم بودن هورمونهای مردانه و زیاد بودن هورمونهای  زنانه در مردان و برعکس،کم بودن هورمونهای زنانه و زیاد بودن هورمونهای مردانه در زنان.(توجه کنیم که در بدن هر فردی،چه مرد باشد و چه زن،هر دو نوع هورمون وجود دارند؛لیکن در مردان،هورمونهای مردانه و در زنان،هورمونهای زنانه بیشتر و غالب تر است)

دلیل دیگری را که در مورد علت تمایل به هم جنس مطرح کرده اند،درست کار نکردن برخی قسمتهای مغز می باشد.

همچنین نقص ارثی و ژنتیکی را از عوامل این گرایش غیر طبیعی شمرده اند. مواردی ماننند مسن بودن مادران افراد هم جنس باز در هنگام به دنیا آوردن آنها و ...

عامل بسیار مهم دیگری هم که از علل اصلی تمایل به هم جنس گرائی شمرده اند،عامل روانی است:برخی الگوهای عاطفی غلط در خانواده که باعث می شود که مثلا پسران نسبت به مادران و در نتیجه به جنس مخالف،متنفر شوند و یا در وجود آنها،ترس از جنس مخالف ایجاد شود و در نتیجه،به سوی افراد هم جنس،تمایل پیدا کنند...

پیشگیری و درمان:

تقریبا تمام توصیه هائی که در بالا در مورد پیشگیری از انحرافات جنسی گفته شد،در اینجا نیز صادق است.مانند جلوگیری از دیدن صحنه های قبیح و زننده و نیز تامین کمبودهای عاطفی کودک و یا کنترل معاشرت کودک و نیز کنترل و نظارت بر رفت و آمدهای وی به محیط هائی مانند ورزشگاه ها و استخرها و...

اما در مورد درمان این معضل،باید توجه کرد که فرد مبتلا اول باید به روانپزشک و یا روانکاو مراجعه کند تا در صورتی که مشکلش،ریشهء روانی و عاطفی داشته باشد،به وسیلهء روان درمانی معالجه شود. در مرحلهء بعدی(و البته با راهنمائی روانپزشک)باید به متخصص غدد یا ژنتیک و ... مراجعه کند تا با رفع ریشه های این مشکل،میل طبیعی به جنس مخالف در وی به وجود آید.

توصیهء مهم:

در هر صورتی باید توجه داشت که در اولین برخورد با فرد منحرف،استفاده از قوهء قهریه و تنبیه و مجازات،کارساز نیست و بلکه در وهلهء اول،باید به ریشه یابی مشکل پرداخت و نسبت به درمان آنها اقدام کرد. هر گونه اقدامات خودسرانه و فاقد جنبهء علمی و اعتقادی،نه تنها کمکی به حل مشکل نخواهد کرد،بلکه علاوه بر تشدید آن،ممکن است به پنهان کاری منجر شود که آن هم عواقب خاص خودش را دارد.

منابعی که در تنظیم این پنج پست،مورد استفاده قرار گرفته اند:

1)جوانان،ازدواج و مسائل جنسی.مؤلف:دکتر روح الله خالقی.

2)آناتومی بدن مرد.ترجمه و اقتباس:دکتر فرخ سیف بهزاد.

پایان

در ادامهء سه پست قبلی،به نکات دیگری راجع به استمناء می پردازیم:

بررسی ها نشان می دهد که در افراد زیر،ابتلاء بیش از سایرین است:

n      افرادی که از شدت خجالت،همیشه گوشه گیر و سرد هستند.

n      کودکان یا نوجوانانی که خود را در محیط، فراموش شده می یابند و یا دیگران را از خود،ناراضی احساس می کنند..

n      افرادی که بسیار خیالباف و رویائی هستند.

n      آنهائی که مبتلاء به بیماری های انگلی و معده ای هستند.

n      افرادی که اختلالات روانی داشته و در حالت اضطرابند.

n      کسانی که ارتباط با دیگران را زیاد دوست ندارند.

n      افرادی که نزدیک بلوغ بوده و اتفاقاتی،آنها را تحریک کرده است.

n      افرادی که دچار ضعف قوای جنسی هستند.

n      آنهائی که به این کار عادت کرده اند،با تحریک کوچکی،از خود بیخود می شوند.

n      افرادی که با آمیزش،احساس ارضاء شدن نمی کنند.

عوارض استمناء:

یک) زیانهای زیستی:

·        تورم کانال نطفه،غدهء پروستات و قسمتهای انتهائی مجرای ادرار ؛

·        کاسته شدن انرژی؛

·        شل شدن عضلات تناسلی ؛

·        ایجاد رنگ پریدگی و زردی رنگ ؛

·        احساس درد هنگام خونریزی قاعدگی در دختران و بی نظمی قاعدگی و ایجاد ترشحات چرکی ؛

·        احساس خستگی مفرط و خواب آلودگی ؛

·        سوت کشیدن گوش ها،کم خونی و آسیب به رشد نخاع ؛

·        خطر آسیب پردهء بکارت در اثر دست مالی زیاد در دختران .

دو) زیانهای روانی:

·        تحریک عصبی به واسطهء ایجاد هیجان جنسی ؛

·        آشفتگی های روحی و اخلاقی به علت تداوم آن ؛

·        کم حوصلگی،سستی،افسردگی،بیخوابی،بی اشتهائی،خمودی و...؛

·        ضعف اراده ؛

·        زودرنجی و حساسیت به مسائل کوچک،ترسو بودن،کمروئی و خجالت بیش از حد ؛

·        ضعف بینائی و شکایتهای بیمورد دربارهء ناراحتی های شکمی و ...؛

·        ضعف اعتماد به نفس ؛

·        سرزنش و تحقیر خود به علت ارتکاب به گناه که سبب ضربهء شخصیتی می گردد ؛

·        ترس از کشف این مسئله توسط والدین و یا ترس به خاطر از دست دادن بکارت در دختران می تواند در روحیهء فرد،اثر منفی بگذارد.

سه) زیانهای اجتماعی:

·        سبب گوشه گیری از اجتماع و غوطه ور شدن در دنیای درونی می گردد .

·        به واسطهء گرایش به خود و دوری از ازدواج که راه صحیح ارضاء است،نظم جامعه به هم می خورد .

·        احساس بدبینی به دیگران و حسادت به آنهائی که دارای نشاط هستند در فرد ایجاد می گردد.

·        عدم احساس ارضاء در زندگی پس از ازدواج،باعث سردی روابط زوجین می گردد.

چهار) زیانهای بدنی:

·        حساسیت و ضعف مراکز عصبی در اثر مداومت بر این کار ؛

·        جلوگیری از رشد صحیح این قسمتهای عصبی در طول رشد نوجوان ؛

·        ضعف روحی به واسطهء ارضای ناکامل و سپس پشیمانی از عمل ؛

·        بر هم زدن نظم و آرامش روحی که در زندگی بعدی،برای بدن، اثر سوء خواهد داشت؛

·        ضعف قوهء بینائی،شنوائی و سوت کشیدن گوش ؛

·        از دست رفتن لذت مقاربت پس از ازدواج ؛

·        احتلام مکرر ؛

·        خستگی و ضعف عضلانی ؛

·        سرگیجه ؛

·        مبتلاء شدن به انزال زودرس ؛

·        احساس سر و صدا.

ادامه دارد....

در ادامهء بحث قبلی،به سایر موارد مربوط به استمناء می پردازیم:

خطرات استمناء:

از آنجائیکه استمناء یک عمل انحرافی است،حتما در زندگی فرد،اثر منفی خواهد داشت.

نوجوانی که این کار را انجام می دهد،با کسب لذت از خود،به تدریج از پدر و مادر و اجتماع،بریده و در خود فرو می رود.

این تصور که این فرد،خود به خود و یا با ازدواج کردن،این عمل را ترک خواهد کرد،تصوری کاملا اشتباه است.وجود این انحراف می تواند در اثر استمرار،سبب به هم خوردگی زندگی او گردد.در صورت عدم جلوگیری و درمان،ممکن است تا سنین پیری،همراه او باشد.

علل استمناء:

یک) علل زیستی:

الف)نامنظم بودن پوست در ناحیهء ختنه گاه می تواند سبب تحریک گردد.

ب)تورّم در اطراف غشاء مخاطی مهبل در دختران نیز محرک است.

ج)وجود انگلهای روده ای که سبب خارش دستگاه تناسلی می گردد و خارش این عضو ممکن است سبب احساس لذت در فرد یا کودک گشته و تکرار آن باعث ابتلاء به این بیماری گردد.

د)نگهداری ادرار یا مدفوع و یا وجود حالتی مانند یبوست (خشکیّت) می تواند تحریک کننده باشد.

ه) ایجاد بلوغ زودرس که ناشی از عدم تعادل هورمونهای جنسی در بدن است.

و) وجود بیماریهائی که سبب خارش بدن می گردد.

ز) وجود بیماریهائی مانند بواسیر.

ح) عدم رعایت بهداشت دستگاه تناسلی در اثر شست و شو های ناقص.

ط) رشد دستگاه تناسلی همزمان با رشد بدن می تواند یکی از عوامل تحریک باشد که در این هنگام باید از پوشیدن لباسهای زیر که بسیار نرم و یا زبر باشد خودداری کرد.

دو) علل روانی:

الف) اگر نوجوان یا جوان دارای اختلال روانی باشد،ناگزیر به خود روی می آورد.استمناء در نزد دیوانگان بسیار شایع است.

ب) اگر کودک سرگرمی سالم و جذاب نداشته باشد ناچار به خود روی می آورد.

ج) کنجکاوی کودکان سبب می گردد که میل به کشف خود و کشف اختلاف خود با جنس مخالف داشته باشد.

د) احساس حالت بیکسی،زائد بودن،بی مصرف و منزوی بودن نیز می تواند سبب این لغزش گردد.

ه) منع ها و برانگیزاندن حساسیت نوجوان به وسیلهء تهدیدها و پرهیز دادن های مکرر می تواند توجه او را به این امر جلب کرده و به او می فهماند که این مسئله، یک امری است که باید پنهانی انجام گیرد.

سه) عوامل مکانیکی:

الف) نوازش و مالش کشالهء ران یا آلت تناسلی نوجوان یا کودک که توسط والدین،مربیان و یا افراد منحرف می تواند سبب تحریک کودک گردد.

ب) مالیدن خود به نرده ها یا تشک می تواند یکی از عوامل تحریکی باشد که مربیان باید از این امر در کودک جلوگیری کنند تا به صورت عادت در نیاید.

ج) عادت به دستکاری خود در کودکان باید مورد توجه قرار گیرد.

د) در هنگام شست و شو باید توجه داشت که نوازش ها و تحریکات فوق،بیش از حد ایجاد نگردد.

چهار)عوامل اجتماعی:

الف) نوع بازی کودکان و نوجوانان در این مسئله بسیار دخیل است،بازیهائی که آنها سعی در تقلید کار پدر و مادر خود دارند،سوار شدن بر دوش یکدیگر و ...می تواند عامل شروع باشد.

ب)قرار گرفتن در محیطی که اینگونه روابط و مسائل تحریکی دیده شود یا عکسها و صور قبیحه یا فیلمهای مبتذل وجود داشته باشد.

ج)شنیدن داستانهای تحریک کننده و بدآموز و منحرف به طور غیر مستقیم می تواند تحریک کننده باشد.

پنج)عوامل عاطفی:

الف) نوازشهای غلطی که توسط والدین یا مربیان به عنوان علاقه و محبت در ناحیهء دستگاه تناسلی رخ می دهد،تحریک کننده است.

ب) از آنجائی که پس از عمل استمناء،یک نوع آرامش کاذب به فرد دست می دهد،وجود جوّ اضطراب و نگرانی سبب تشدید میل به تکرار این عمل می گردد.

ج) با توجه به اینکه شیوع این عمل در افراد منزوی بیشتر است،احساس انزوا و محرومیت از مهر و محبت می تواند عاملی در این جهت باشد.

د) برخی از افرادی که دارای عقده های حقارت هستند،جهت تعدیل خود،دست به انجام این عمل می زنند.

ه) احساس احتیاج به صحبت و جذب به کانونهای غلط محبت و انحراف به سوی مبادرت به استمناء،یکی دیگر از عوامل است.

شش) سایر علل:

از علل دیگر می توان به طور کلی به بی بند و باری در نحوهء آزادیها، استحمام به صورت لخت کامل،تنهائی ها،خوابیدن بدون زیرشلواری،لباسهای نامناسب،تشک بسیار نرم،کنجکاوی بسیار در نحوهء معاشرت زن و مرد و غیره اشاره کرد.

ادامه دارد...

امید:با تمام این حرفها،نمی توانید جریان دوم خرداد و اعتراض مردم به رژیم جمهوری اسلامی رو انکار کنید.

جمال:اعتراض به کلیت رژیم و یا اعتراض به عملکرد دولت آقای  رفسنجانی ؟

امید:مگه فرقی هم داره؟

جمال:بله که فرق داره:مردم با کلیت رژیم و قانون اساسی اون و نیز سایر ارکان اون مانند اسلام و تشیع و انتخابات و ...مشکلی ندارن و فقط با عملکرد دولت ها مشکل دارن.شاهد قضیه هم اینه که مردم هرساله در تظاهرات 22 بهمن و روز قدس و روز 13 آبان و نیز در انتخابات مختلف شرکت می کنند...این دروغ محض  است که برخی ها فکر میکنن مردم در سال 76 به اصل رژیم اعتراض داشتند و یا مثلا به ارکان اون مانند اسلام...

امید:برای این ادعایتان دلیلی هم دارید؟

جمال:علاوه بر اون چیزهایی که در بالا عرض کردم،به یک مورد بخصوص هم اشاره می کنم:بعد از انتخابات 76، کارشناس یکی از شبکه های ماهواره ای ادعا می کرد که تاریخ مصرف شهدا و جانبازان به پایان رسیده و امام حسین(ع)قربانی جنگ طلبی ها و کشت و کشتارهای پدر و جدش شده است و ....

در حالیکه همین آقای کارشناس، وقتی در انتخابات 88 متوجه شد که همسران دو نفر از شهیدان گرانقدر انقلاب اسلامی(یعنی شهید باکری و شهید همت)به جنبش سبز و گروه میرحسین موسوی تمایل دارند،ناگهان بهضرورت حفظ حرمت و احترام خانوادهء شهدا اشاره کرد.این یعنی عین تناقض و دوروئی و سوء استفاده کردن از اعتقادات قلبی مردم...

امید:پس اصل جریان دوم خرداد چه بود؟

جمال:همونطوری که قبلا هم گفتم،مردم  به عملکرد کارگزاران سازندگی و در نهایت به شخص رفسنجانی اعتراض داشتند؛لیکن در این میان،عده ای خواستند که این اعتراض  مردم سالارانه رو مصادره به مطلوب کنند و ماهی مقصود خودشون رو از آب گل آلود سیاست،صید کنند.مخصوصا بیگانگان و دشمنان رژیم و به خصوص رژیم صهیونیستی که از اصلاح طلبان،به عنوان سرمایه های خود در ایران نام بردند و در هر انتخاباتی،از اصلاح طلبان حمایت کردند...

... پایان ...

امید:ولی من میتونم تمام ادعاهای شما رو یکجا زیر سوال ببرم. 

جمال:چه طور؟

امید:در سال 76 مردم با رای دادن به یک نامزد دگر اندیش،یعنی دکتر سید محمد خاتمی،ثابت کردند که نسبت به مواضع رژیم،اعتراض دارند و خواسته شان چیز دیگری است.

جمال:اینکه چرا مردم در سال 76 به نامزدی غیر از نامزد مورد نظر رژیم رای دادند،خود بحث مفصلی است که بعدا به اون می پردازیم. اما جریان دوم خرداد و اقدامات بعدی اون،دارای تناقضات فاحشی است که قبلا هم عرض کردم از انتخابات دور دوم شوراها به بعد،اکثریت مردم به این جریان،اهمیتی نمیدن.

امید:منظورتون کدوم تناقضاته ؟؟؟

جمال:مردمی که در دوران ریاست جمهوری آقای هاشمی رفسنجانی،از اقدامات کارگزاران سازندگی و در نهایت،خود آقای رفسنجانی به تنگ اومده بودن،با رای دادن به خاتمی که حرفهای جدیدی داشت،عملا اعتراض خودشون رو اعلام کردن؛یعنی اعلام کردن که به مدیران دولت وقت و وزرا و اقدامات شون و در نهایت به عملکرد رفسنجانی اعتراض دارن؛اما وقتی خاتمی انتخاب شد،چه اتفاقی افتاد؟ در اولین اقدام، ایشون همون وزرای رفسنجانی رو دوباره به عنوان وزیر انتخاب کردن و عملا امید و آرزوها و خواسته های ملت رو بر باد دادن.

امید:خب این که ایرادی نداره:خاتمی اون افرادی رو که تجربهء وزارت داشتن،انتخاب کردن.این که خیلی خوبه.

جمال:آیا اقدامات اون وزرا در دوران رفسنجانی،اقدامات مثبت و قابل قبولی بود؟اگه قابل قبول بود پس چرا مردم در انتخابات 76 به نامزد مورد نظر کارگزاران رای ندادند؟اگر هم منفی بود پس چرا خاتمی اونا رو انتخاب کرد؟

امید:علتش این بود که ما کمبود متخصص داشتیم و نمی تونستیم افراد غیر متخصص رو به وزارتخانه ها بفرستیم.

جمال:یعنی ما در سال 76 که در اون تاریخ، 19 سال از انقلاب 57 می گذشت،هنوز نتونسته بودیم سی چهل تا متخصص تربیت کنیم تا بتونن وزیر یا معاون وزیر بشن؟یعنی سی چهل تا وزیر و معاونی که بعضا از اوایل انقلابوزیر یا معاون بودن،می بایست تا آخر عمرشون در وزارتخونه  بمونن تا مشکل کمبود متخصص ما رو جبران کنن؟این انحصار طلبی نیست؟

امید:پس چرا اون وزیرا دوباره وزیر شدن؟

جمال:چون متاسفانه اصلاح طلبان،وامدار برخی وزرای رفسنجانی بودن و اگه می خواستن اونا رو کنار بزارن،خودشون زیر سوال می رفتن.

امید:دیگه چی؟

جمال:دیگه اینکه اصلاح طلبان یک گاف دیگری رو هم بعدا مرتکب شدن:یعنی بعد از دوران خاتمی و در سال 84،همون رفسنجانی مورد اعتراض مردم رو دوباره نامزد ریاست جمهوری کردن و تلاش کردن تا با اقداماتی (حتی از نوع غیر قانونی اش)رقیب ایشان،یعنی احمدی نژاد رو کنار بزنن.

امید:خب چه اشکالی داره؟شاید رفسنجانی خواسته باشن کم کاری های دوران ریاست جمهوری خودشون رو جبران کنن؟

جمال:یعنی مثلا هشتاد مورد قتل زنجیره ای  دوران خودشون رو چه جوری می خواستن جبران کنن؟صحبت مرگ اتفاقی یه نفر دو نفر نیست که به راحتی ادعای بیخبری کنن. اون هشتاد نفر هم که یکجا به قتل نرسیده بودن که فکر کنیم اتفاقی بوده:اگه تعداد اون هشتاد نفر قربانی رو به تعداد سالهای ریاست جمهوری رفسنجانی تقسیم کنیم،به طور متوسط به هر سالش می رسه ده نفر.یعنی در هر سال از سالهای ریاست جمهوری رفسنجانی،ده نفر نخبه و دگراندیش به قتل رسیده اند و رفسنجانی نمیتونه ادعا کنه که بیخبر مونده.اگه واقعا هم از  این اتفاقات بی خبر مونده باشه،عملا ناکارآمدی خودش رو اثبات کرده.

امید:پس اصل قضیه به نظر شما چی بوده؟

جمال:اصل قضیه این بوده که مدعیان اصلاحات،تنها دغدغه شون به دست گرفتن قدرت و انحصار اون در دست خودشون بودن.حالا برای رسیدن به این هدفشون،از نظریهءنیکولو ماکیاولی فیلسوف اروپایی استفاده کردن که میگه:هدف، وسیله رو توجیه می کنه.یعنی دولت ها برای رسیدن به هدفشون،از هر وسیله ای ولو غیر قانونی یا غیر مشروع می تونن استفاده کنن.

امید:خب این نظریه چه اشکالی داره؟

جمال:اشکالش اینه که اگه مثلا احمدی نژاد می خواست از این نظریه استفاده کنه،همهء شما به اون اعتراض می کردید که چرا از روش های غیر قانونی و نامشروع استفاده می کنه.

امید:دیگه چه تناقضاتی به نظر شما میرسه؟

جمال:در ماه های منتهی به خرداد 76،آقای عطاء الله مهاجرانی که در اون تاریخ نمایندهء مجلس بود ( و بعدا در دولت خاتمی وزیر ارشاد شد)پیشنهادی رو به مجلس داد مبنی بر اینکه رفسنجانی بتونه برای بار سوم متوالی،نامزد ریاست جمهوری بشه (می دونید که بر طبق قانون اساسی،حتی در سایر کشورها،یک نفر نمی تونه بیش از دو دورهء متوالی به عنوان رئیس جمهور انتخاب بشه)اولا این یعنی دور زدن قانون اساسی که البته هم مجلس و هم خود رفسنجانی و حتی خود رهبری،با این پیشنهاد خلاف قانون اساسی مخالفت کردند.

ثانیا وقتی مهاجرانی وزیر ارشاد شد، روزنامه های دوم خردادی، با مجوز وزارت ارشاد،تمامی اقدامات دولت سازندگی و از جمله رفسنجانی رو زیر سوال بردند.افرادی مثل اکبر گنجی هم با مجوز وزارت ارشاد(که وزیرش مهاجرانی بود)کتاب هائی مانند تاریکخانهء اشباح و نیز کتاب عالیجناب سرخپوش رو در جهت افشا کردن اقدامات دولت سازندگی و شخص رفسنجانی چاپ کردند.حالا شما بگو این تناقضات،چه توجیهی داره؟

             ادامه دارد.....

جمال:اگر نگاهی به سیر ادیان الهی در تاریخ و مخصوصا محتویات این ادیان و بالاخص دین اسلام بیندازید،ملاحظه خواهید کرد که این ادیان، در طول هم  بوده و رفته رفته که معرفت بشری رو به تکامل می رفته،ادیان الهی هم تجدید و تکمیل می شده اند.تا اینکه نوبت به دین اسلام میرسه که هم کامل ترین دینه و هم قابلیت تطبیق با شرایط جدید و پاسخگوی مسائل و مشکلات جدید رو داره. 

یکی از ویژگی های اصلی دین اسلام در مقایسه با ادیان قبلی،تحریف ناپذیر بودن اونه که البته اثبات اون مجال دیگری رو می طلبه.در حالیکه مثلا مسیحیان،پنج نوع انجیل دارند،اما مسلمانان به رغم داشتن اختلافات عقیدتی فراوان،همگی به یک قرآن معتقدند که بدون تحریف در دست مسلمانان وجود داره...

امید:فرض کنیم که حرفهای شما درست باشه:چه دلیلی هستش که ما این دین رو بپذیریم؟مخصوصا که در همان قرآن که ادعا می کنید بی نقص ترین و کامل ترین کتاب هستش،اومده  که: « ... لا اکراه فی الدین...»

جمال:شما به عنوان یک فرد آزاد،صاحب اختیار هستید که این دین را بپذیرید و یا نپذیرید؛اما هیچ کدام از من و شما این حق رو نداریم که برای یک ملت،تعیین تکلیف کنیم.این ملت با اختیار خودشون و با سرشت و فطرت خدادادی شون،این دین رو پذیرفتن و به خاطرش فداکاری هم می کنن.

امید:ولی من فکر می کنم که پیروی از اسلام،اونم در این زمونه،فایده ای نداره.

جمال:اولا شما که به دموکراسی و رای اکثریت مردم اعتقاد دارید،لابد در اینجا هم باید به رای و نظر اکثریت مردم توجه کنید و به انتخاب اونا احترام بگذارید.ثانیا قبلا هم گفتم که تا زمانی که احکام اسلامی به طور کامل پیاده نشه،نمیشه ادعا کرد که اسلام،کارائی لازم رو نداره.

امید:آخه چه دلیلی داره که وقتی همهء دنیا در یک جهت خاصی در حال حرکت هستن،ما یک مسیر دیگه ای رو انتخاب کنیم؟

جمال:بالاخره ما نفهمیدیم شما به دموکراسی و رای اکثریت اعتقاد دارید یا نه؟اگه اعتقاد دارید،پس حتما باید به رای یک ملت در مورد انتخاب اسلام هم احترام بگذارید.اگر هم اعتقاد ندارید، چرا اصرار دارید که ما هم به دنبال دیگران بیفتیم و  از مسیر فعلی بین المللی پیروی کنیم؟این که باز میشه تبعیت از اکثریت؟

امید:حالا چه اشکالی داره که ما دنباله رو مردم جهان باشیم؟اینطوری هزینهء کمتری هم متحمل میشیم و مجبور نیستیم این همه دشمنی ها و تحریم ها رو هم تحمل کنیم.

جمال:اگه خاطرتون باشه،در اولین قسمت همین بحث،راجع به دلایل به وجود آمدن انقلاب اسلامی سوال کردم و شما دلایلی مانند شکم سیری و استعمار جهانی و ... رو عامل پیدایش انقلاب معرفی کردید؛بنده هم دلایلی رو در ردّ ادعاهای شما عرض کردم.

الان می خوام در ادامهء اون بحث،عرض کنم که یکی از دلایل اصلی بروز انقلاب اسلامی این بود که مردم ما می دیدند که استعمارگران بر سرنوشت این ملت حاکم شده اند و اصولا نظامی که الان در دنیا وجود داره،نظام ظالمانه ای است که عقل حکم می کنه که این نظام و چرخهء غلط،شکسته بشه و جای خودش رو به یک نظام و روال منصفانه بده.

امید:مگر چنین چیزی ممکنه؟مگه میشه با قدرتهای بزرگ دنیا در افتاد؟

جمال:چرا نشه؟ درسته که چنین تغییری،مستلزم هزینه های زیادیه و قطعازمان زیادی رو می طلبه تا به نتیجه برسه؛اما عقل و وجدان بشری و قضاوت آیندگان حکم می کنه که چنین تغییری حتما به وجود بیاد.قبلا هم از این نوع حرکت ها در دنیا اتفاق افتاده که اگه تداوم پیدا کنه،مطمئنا به نتیجه می رسه.

امید:نمونه اش رو مثال بزنید.

جمال:در سال 1945 و آخرین سال جنگ جهانی دوم،کشورهای دنیا،سازمان ملل متحد رو به وجود آوردن تا سرنوشت کشور های دنیا رو از دست چند تا قدرت مطرح دنیا بگیرن و خودشون در یک فرآیند دموکراتیک،بر سرنوشت خود و دنیاشون حاکم بشن.

هرچند که این اقدام،با دخالت قدرتهای استکباری به کمال مطلوب خود نرسید و پنج قدرت بزرگ دنیا،برای خودشون در سازمان ملل متحد،حق« وتو » قائل شدند؛اما همین اقدام ظاهرا ناکام دولت ها در تشکیل سازمان ملل متحد،نشانگر توانائی دولت ها و ملت ها در تغییر و تعیین سرنوشت خودشان است.

امید:حالا چرا ما باید شروع کنندهء این تغییر باشیم و چرا دیگران نباید به این اقدام دست بزنند؟

جمال:بالاخره باید از یه جائی این قضیه شروع می شد.ما که توانائی و نیز شعور لازم رو در مورد این قضیه داشتیم،بر اساس وظیفهء عقلی و انسانی و وجدانی خودمون و مخصوصا وظیفهء شرعی خودمون،باید این کار رو شروع می کردیم و در عین حال،با دادن آگاهی و جرأت و جسارت به ملت های دنیا و حمایت ازشون،اونا رو هم با خودمون همراه می کردیم تا به نتیجهء مطلوب برسیم.

امید:آیا در این راه،به نتایجی هم رسیده ایم؟

جمال:یقینا رسیده ایم.مبارزات مردم فلسطین با رژیم صهیونیستی و نیز مبارزات ملت های مسلمان منطقه و حتی مبارزات کشورهای آمریکایلاتین،بدون تاثیر گرفتن از الگوی انقلاب ایران نبوده است.

شاهد این قضیه،تبلیغات و اقدامات استعمار جهانی در تبلیغات و حتی اقدامات موذیانه بر علیه کشور ماست که نشانگر اوج نارضایتی و نگرانی این قدرتهای نامشروع،از تاثیر معنوی و مادی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی هستش که این امیدواری رو به وجود میاره که قانون جنگل فعلی حاکم بر دنیا،یک روزی برچیده بشه و دنیا شاهد نظامی منصفانه و عادلانه بشه...

          ادامه دارد.....

امید:اما به نظر من،ما هرچی بدبختی می کشیم،از همین اعتقادات مردم به دین اسلامه.دینی که مربوط به گذشته است و الان با ویژگی های دنیای کنونی نمیسازه و خلاصه باید از صحنهء سیاست و روابط بین الملل کنار گذاشته بشه. 

جمال:من یه سوال از شما می پرسم و می خوام که با جواب منطقی (بله) و یا (نخیر) به اون جواب بدهید:

آیا اسلام واقعی در کشور ما پیاده و اجرا شده یا نه؟

امید:چیزی که کارائی نداشته و نداره،فرقی نمی کنه اجرا بشه یا نشه.

جمال:اختیار دارید:اگه شما به سوال من جواب می دادید،موضوع روشنتر می شد.

امید:شما خودتون جواب بدید.

جمال:عرض کنم که هر جوابی داده بشه،پشت سرش سوالات اساسی دیگه ای هم به وجود میاد:

اگر ادعا بشه که اسلام واقعی در کشور ما پیاده شده،آنوقت این سوال پیش میاد که پس این همه فسادها چیست که در جامعه مون وجود داره؛مگر نه اینکه اسلام با فساد،شدیدا مخالفه؟

اما اگه ادعا بشه که اسلام واقعی در کشور ما پیاده نشده،اونوقت با این تناقض مواجهیم  که پس از کجا فهمیدید که اسلام،کارائی لازم رو نداره؟مگه میشه چیزی رو بدون آزمایش و سنجش عملی،مورد قضاوت قرار داد؟

امید:اصلا چه لزومی داره که ما از اسلام پیروی کنیم؟اونم دینی که مربوط به 1400 سال پیشه و اصلا هم مربوط به کشور ما نیست و اصولا دینی عربی است؛در حالیکه ما در کشور خودمون دینی مثل دین زرتشتی و پیامبری مانند زرتشت داریم؟

جمال:فرمودید که اسلام مربوط به 1400 سال پیش هستش:خب زرتشت که خیلی قدیمی تره . تازه،شما دقت نکردید که اگه این دین ایرانی شما در دل این مردم جای داشت،به راحتی با حملهء اعراب به ایران،جای خودشو به اسلام نمیداد...

امید:با اون خشونتی که اعراب نشون دادن،طبیعیه که مردم از ترس شون هم که شده،اسلام رو بپذیرند و باهاش کنار بیان.

جمال:عجب!یعنی شما می فرمایید که اعراب مسلمان،از طریق خشونت،علاوه بر جسم انسانها،حتی بر روح ها و دلهای مردم تسلط پیدا کرده اند؟این که خیلی حرف تناقض داری هستش:

اون خشونت مورد ادعای شما رو اگه با نمونه های مشابهش مقایسه کنیم،به نتایج جالبی می رسیم:ارباب کلیسای کاتولیک در اروپا،سالهای سال بر مردم حکمرانی کردند و بدترین خشونت ها رو هم در جهت تفتیش عقاید مردم اعمال کردند:چه دانشمندانی رو که به خاطر عقایدشان که مخالف عقاید کلیسا بود،در آتش سوزاندند و چه خونهای زیادی رو بر زمین ریختند؛اما همین مردم تحت سلطهء اروپا،آن رنسانس و نوزائی معروف رو به وجود آوردند و از زیر یوغ کلیسا آزاد شدند.

یا مثلا در دوران معاصر،شوروی سابق رو در نظر بگیریم:چه انسانهائی رو به خاطر عقایدشون کشتند و به سیبری تبعیدشون کردند و  یا هفتاد سال با اون ادبیات فاخر خودشون و نویسندگان تواناشون،ادبیات کمونیستی رو بر مردم تحمیل کردند؛اما به محض فروپاشی شوروی بعد از هفتاد سال،اکثریت مردم به اعتقادات قبلی خودشون بازگشتند.

حالا اگه این دو مثال رو در نظر بگیریم،باید عرض کنیم که بعد از تضعیف دولت اعراب مسلمان،باید ایرانیان هم به دین محبوب(!) خودشان بر می گشتند که دیدیم بر نگشتند...

امید:به نظر شما چرا برنگشتند؟

جمال:به دلیل اینکه مردم ایران که سوابق تمدنی بالائی در مقایسه با اعراب داشتند،گم شدهء خودشون رو در دین اسلام یافتند.دین اسلام با فطرت انسانی کاملا تطابق داره و برای انواع نیازهای انسانی،اعم از روحی و جسمی و یا مادی و معنوی و...پاسخگوست.مخصوصا برای سرنوشت بشریت هم حرفهائی داره و انگیزه های قوی.در حالیکه سایر ادیان و از جمله زرتشت،چنین ویژگی هائی رو نداره.

امید:چرا چنین ادعائی می کنید؟مگر نه اینکه از نظر شما،تمام ادیان الهی،ریشهء وحیانی و خدائی دارند؟

جمال:درسته که همهء ادیان الهی یک ریشهء مشترک دارن؛اما سایر ادیان،اولا تاریخ مصرفشون سپری شده و ثانیا دچار تحریفات اساسی ای شده اند که اونا رو دچار تناقضات اساسی ای کرده.

امید: در  مورد این ادعایتان توضیح بدید.

                                                            ادامه دارد...

جمال:سعی می کنیم در مورد تک تک ادعاهائی که در مورد علت به وجود آمدن انقلاب شد،صحبت کنیم:شما صحبتی راجع به شکم سیری مردم در زمان انقلاب فرمودید.اگر یک نگاه کلی به آمارهای آن زمان و مخصوصا وضعیت معیشتی مردم (و به قول آقای حسن روحانی،به جیب مردم) آنزمان توجه بفرمایید،نادرستی کلام خودتون رو نتیجه خواهید گرفت:

در حالیکه قیمت نفت در دههء آخر حکومت پهلوی بسیار افزایش یافته بود و به اعتراف مقامات آنزمان،با اضافه بودجه هم مواجه بودیم،در اطراف همین تهران،حلبی آبادهایی وجود داشت که البته تعدادشون هم کم نبود و عدهء زیادی در آنها زندگی می کردند(آنهم در حاشیهء پایتخت و بیخ گوش اعلیحضرت شاهنشاه آریامهر !!!)

امید:خب البته وجود حلبی آباد ها و حاشیه نشین ها در هر شهری ولو در تهران،طبیعی است...تازه همین الان هم به برکت جمهوری اسلامی،گرفتار مشکلات مالی و اقتصادی هستیم...

جمال:این حرف شما تعجب بر انگیز است:با یک مقایسهء اجمالی و به کار بردن عقل و منطق و به دور از تعصبات بیجا می توان به نتایجی غیر از نظر شما رسید:

• جمعیت ایران در اواخر رژیم شاه،سی و شش میلیون نفر بود.یعنی تقریبا نصف جمعیت فعلی کشور.

• تازه با هیچ تحریمی هم مواجه نبودیم.

• ضمنا با تمام کشور ها و از جمله آمریکا و کشورهای اروپائی و رژیم صهیونیستی ارتباط دوستانه و روابط تجاری و ... داشتیم.

• همچنین قیمت نفت هم خیلی بالا بود.

• تازه در اون زمان،جنگ هشت ساله و خسارات سرسام آورش نیز بر ما تحمیل نشده بود.

• مخصوصا این همه فرار مغزها و سرمایه دارها رو هم نداشتیم.

• مهم تر از همه اینکه شاه ادعا می کرد که به دروازه های تمدن رسیده ایم...

اینها همه نشون میده که شاه،بر خلاف ادعاهای خودش، هیچ توجه جدی به معیشت مردم نداشته است و فقط شهرنشین ها از کرامات شاهنشاهی برخوردار بوده اند.

امید:خرابی های به جا مانده از دوران جنگ جهانی اول و دوم چیزی نبود که بتوان در عرض یک دهه یا دو دهه آنها را اصلاح کرد.پس باید به رژیم شاه حق بدهیم که در حاشیهء شهرهایش عده ای حاشیه نشین وجود داشته باشند.

جمال:اگه واقعا همون طوری باشه که شما می فرمایید،پس چرا در سالهای آخر رژیم،جشن های پرخرج دوهزار و پانصد سالهء شاهنشاهی و جشن هنر شیراز و ...آنهم با ریخت و پاش های افسانه ای برگزار شد؟

ریخت و پاش این جشن ها به حدی بود که حتی خارجی ها هم آنها را زیر سوال بردند و برخی خبرنگار های خارجی هم این موضوع را از شخص شاه سوال کردند.معروف است که شاه نه تنها نتوانست جواب قانع کننده ای بدهد،بلکه از اینگونه پرسش ها هم ناراحت و دلگیر شد...

امید:یعنی شما می فرمایید که انقلاب مردم ایران،فقط به خاطر مشکلات اقتصادی بوده است؟

جمال:خیر این فقط یک بعد از ابعاد قضیه است:موضوع دخالت بیگانگان در امور کشور ما نیز یکی از علت های مهم خیزش انقلابی مردم بر علیه رژیم شاه بود که نباید اون رو از نظر دور داشت:به عنوان نمونه،کودتای 28 مرداد سال 32 و سرنگون کردن دولت ملی دکتر مصدق(که ملی شدن صنعت نفت،از اقدامات ایشان بود) و قتل سه دانشجوی دانشگاه تهران،به هنگام اعتراض به ورود ریچارد نیکسون رئیس جمهوری وقت آمریکا به ایران و موضوع لایحهء کاپیتولاسیون و مصونیت اتباع خارجی از تعقیب قضائی و خیلی دخالت های فاحش و غیر قانونی دیگر هم از علت های انقلاب مردم بود.

مادر شاه در کتاب خاطراتش می نویسد که در یکی از روزهائی که جنگ آمریکا با ویتنام در جریان بود،دیدم که محمدرضا[شاه] افسرده و ناراحته.وقتی علت رو پرسیدم،شاه گفت که باز هم آمریکائی ها بدون اجازهء من،فانتوم ها رو  به جنگ برده اند...

حالا شما حساب کنید شاهی که اختیار  چهار تا هواپیمای فانتوم اش رو نداشته باشه،چه جوری می تونه کشورش رو به دروازه های تمدن برسونه...

امید:آخه نبش قبر کردن حوادث گذشته،چه دردی رو دوا می کنه؟

جمال:اختیار دارید! ما داریم راجع به ریشه های بروز انقلاب حرف می زنیم و ناگزیریم که واقعیت های تاثیر گذار را به تعبیر شما نبش قبر کنیم...

امید:در مورد سایر ابعاد بفرمایید.

جمال:دین اسلام به عنوان اصلی ترین و فطری ترین اعتقادات مردم در بروز انقلاب،نقش اساسی داشت:در حالیکه اکثریت قریب به اتفاق مردم ما مسلمان هستند، شاه،به مانند پدرش ،دشمنی شدیدی با اسلام داشت.مسلط نمودن بهائیان و صهیونیست ها و غربی ها بر مقدرات کشور و عدم رعایت موازین شرعی و حتی مسائل ظاهری دین اسلام،یکی از علت های مهم مخالفت مردم با رژیم بود:تحت فشار قرار دادن علمای دینی و اشاعهء فساد و فحشا و بی بند و باری،آنهم به صورت قانونی و رسمی و تشکیل مراکز فساد و ...هم در زمرهء علل مخالفت ها قرار داشت.

نقش علمای دینی هم در این انقلاب،بسیار حیاتی و پررنگ است:اینکه شما می فرمایید عده ای از آخوند ها توسط استعمار گران اجیر شده و مسیر انقلاب مردم رو در جهت منافع استعمار،هدایت کردند و از طرفی ادعا می کنید که طرح و نقشهء اصلی انقلاب،از نخبگانی چون دکتر شریعتی به سرقت رفته،حاوی تناقضاتی است که اصولا شما باید اونا رو توضیح بدید.

امید:مثلا چه تناقضاتی رو شما می بینید؟

جمال:شما فرمودید که هیچ یک از جریانهای موجود در دنیا از کنترل استعمارگران خارج نیست:اگه اینطوری بود،پس حتما فردی مثل دکتر شریعتی(که هم در فرانسه تحصیل کرده بود و هم با نهضت های آزادیبخش اون دوران در ارتباط بود) هم از این موضوع اطلاع داشته و مطمئنا طرح های انقلابی خود رو محکوم به شکست و یا محکوم به تبعیت از استعمار گران می دونسته،پس نباید چنین طرحی رو ابداع می کرد.

مطلب دیگر اینکه هرچند دکتر شریعتی در مواردی،روحانیون و علمای دینی رو مورد انتقاد قرار میداده،اما جملهء معروفی از ایشان به یادگار مانده که بدون توضیح بیشتر،اون رو نقل قول می کنم:

« ...پای هیچ یک از قراردادهای استعماری،امضای یک آخوند نجف رفته نیست...»

امید: اتفاقا باید خدمت شما عرض کنم که دکتر عبدالکریم سروش،این جملهء دکتر شریعتی رو رد کرده و اون رو مستلزم تناقض دونسته.

جمال:چه تناقضی؟

امید:دکتر سروش میگه:در هیچ یک از اون قراردادها،اصلا از روحانیون دعوتی نشده بود که بخوان اون قراردادها رو امضا بکنن یا نکنن.منظور سروش اینه که این حرف شریعتی،نوعی (سالبه به انتفای موضوع) هستش.یعنی اگه آخوندی رو جهت امضای یک قرارداد استعماری دعوت می کردند و اون آخوند،اون قرارداد رو امضاء نمی کرد،اونوقت حرف شریعتی درست بود...

جمال:اتفاقا حرف دکتر سروش،حاوی یک اعتراف مهم و حیاتی هستش که ظاهرا هیچ کسی به اون توجهی نکرده:

مقدمتا باید عرض کنم که در طول تاریخ،حاکمان و استعمارگران،سعی می کردند تا برای برای اقدامات خودشان،مشروعیت دینی کسب کنند تا با مخالفت و اعتراض مردم مواجه نشوند:به همین جهت،همیشه علما رو مورد توجه و احترام قرار می دادند تا برای کارهایشان از آنها مجوز شرعی بگیرند...مطمئنا اگه استعمارگران می تونستن نظر علما و امضای اونا رو در قراردادهاشون کسب کنن،حتما این کار رو می کردند.اینکه می بینید برای امضای قراردادهای استعماری، هیچ آخوند نجف رفته ای دعوت نشده،علتش فقط این میتونه باشه که می دونستند علمای بزرگ و طراز اول، چنین امضاء و مجوزی رو نخواهند داد.

ادامه دارد...

استخاره:تعریفی که در دین اسلام راجع به استخاره شده،اینه که وقتی کسی در بین چند عمل مستحبّ قرار بگیره،به شکلی که هیچ کدوم از اون مستحبات،بر دیگری،برتری نداشته باشه و از طرفی انجام همهء اونا برای شخص،امکان پذیر نباشه،با انجام استخاره،یکی از اون چند تا مستحب رو انتخاب کرده و به اون عمل می کنن.به عنوان مثال،فردی قصد زیارت داره و میخواد یکی از امامزاده ها رو زیارت کنه.از طرفی چند تا امامزاده در شهرهای اطرافش وجود داره که امکان زیارت همهء اونا برای این شخص،امکان پذیر نیست.پس با انجام استخاره،یکی از اون امامزاده ها رو انتخاب می کنه و به زیارتش میره....متأسفانه الان در بین مردم رایج شده که در امر ازدواج یا شراکت و غیره،دست به استخاره می زنن که البته این نوع کاربرد برای استخاره،اشتباه است.در امر ازدواج یا شراکت با دیگران در سرمایه گذاری و ...،انسان باید با چشم باز و عقل و تجربهء خود و مشورت با دیگران،دست به انتخاب آگاهانه بزنه،نه اینکه با انجام یک استخاره،راه میانبر بزنه و وظیفهء تحقیق آگاهانه رو از دوش خودش برداره و بعدش هم وقتی دچار مشکل شد،تقصیر رو به گردن قضا و قدر و قسمت و سرنوشت و غیره بیندازه...

عاقّ والدین:هر انسان عاقلی میدونه که پدر و مادر،چه حق بزرگی بر گردن فرزندانشون دارن و نیز از طرفی،تجربهء والدین در زندگی،از فرزندانشون بیشتره و این مسائل،ایجاب می کنه که فرزندان،به والدین خود احترام بگذارند و به مصلحت اندیشی ها و دلسوزی های اونا توجه کنند؛در تمامی ادیان،چه ادیان الهی و حتی ادیان غیر الهی هم به این موضوع،بسیار اهمیت داده شده و حتی در دین اسلام،این حق به والدین داده شده که اگه از فرزندان خود،بی مهری و ظلمی ببینن،اونا رو نفرین و یا به قول معروف،عاقّ کنند که این مسئله،باید مورد توجه فرزندان باشه؛اما این موضوع هم خطّ قرمزهائی داره که باید به آنها توجه بشه:نه پدر و مادر حق دارن که فرزندانشون رو به انجام گناه وادار بکنن،و نه فرزندان حق دارن که در چنین مواردی،به حرف پدر و مادر گوش کنن:مثلا اگه پدر و مادری،فرزندشون رو به دزدی وادار کنن،فرزندان نباید به حرف اونا گوش کنن و در این موارد،نفرین و عاقّ پدر و مادر،کارساز نیست و تأثیری نداره.همچنین باید توجه داشت که هر انسانی که به بلوغ عقلی و شرعی رسیده،حق انتخاب داره و در پیشگاه آفریدگار،در قبال این حق انتخاب،مسئولیت پاسخگوئی داره که این مسئله،ایجاب می کنه فرزندان بالغ در تصمیم گیری های خطیر زندگی شون مانند ازدواج و غیره،چشم بسته تابع والدین شون نباشن،چون فردای قیامت (و حتی در همین دنیا) باید پاسخگوی انتخاب خودشون باشن.

فرض کنید کشوری مورد حملهء دشمن قرار گرفته و افرادی احساس وظیفه می کنن که از کشور خود دفاع کنن.معمولا هیچ پدر و مادری راضی نمیشه که فرزندش در معرض خطر قرار بگیره،اما باید توجه داشت که اگه افراد یک کشور به صرف اینکه پدر و مادرشون راضی نیستن بچه شون به جنگ بره،اونوقت پس چه کسی باید از کشور دفاع بکنه؟ اینجاست که فرد باید خودش تصمیم گیر باشه و به دلسوزی های پدر و مادرش توجه نکنه؛چون جلوگیری از دفاع در مقابل دشمنان،خود گناه بزرگی هستش که هیچ پدر و مادری حق نداره صرفا به خاطر عواطف مادر و فرزندی،به چنین گناهی دست بزنه.(البته این فقط یک مثال بود و در مثل،مناقشه نیست)

در موضوع ازدواج هم با توجه به اینکه ازدواج،سرنوشت دنیوی و اخروی هر فردی رو تعیین می کنه،نباید تصمیم گیری در مورد اون رو چشم بسته به پدر و مادری سپرد که احیانا سواد درست و حسابی نداشته باشن و اصلا از روحیات فرزندانشون و نیز تصمیم های خطیری که ممکنه فرزندانشون در قبال آینده دارن،بی اطلاع باشن و فقط بر اساس عواطف و رسم و رسوم قوم و قبیله شون به موضوع مهم ازدواج نگاه کنن.توجه نکردن به این امر،در جامعهء فعلی ما باعث بروز مشکلات زیادی در روند ازدواج و زندگی مشترک شده که نمیشه به راحتی از اونا صرف نظر کرد.

توصیهء نهائی من به دوستان اینه که مسائل دینی رو سرسری نگیریم و اونا رو از کارشناسان و متخصصین مربوطه سؤال کنیم و صرفا به اطلاعاتی که در دوران کودکی از پدر و مادرمون دریافت کرده ایم،اکتفا نکنیم.

... پایان ...

می خوام در مورد برخی اصطلاحات دینی که در بین مردم رایجه و متأسفانه معنای دقیق اونا رو کمتر کسی میدونه و بهش توجه داره،چند کلمه ای توضیح بدم:اصطلاحاتی مانند قضا و قدر و استخاره و قسمت و سرنوشت و عاقّ والدین و ...که دائما در بین ما تکرار میشه و مردم،توجهی به معنای دقیق و مترقی اون نمی کنند:

به عنوان مثال،وقتی کسی کاری انجام میده و نتیجهء خوبی از انجام اون کار به دست میاره،اون کار درست و نتیچهء مطلوبش رو به خودش نسبت میده و خودش رو عامل موفقیت در اون کار میدونه؛اما اگه همون فرد،از انجام اون کار،نتیجهء مثبتی نگیره،تمام تقصیر ها رو به گردن قضا و قدر و قسمت و سرنوشت و شانس و غیره می اندازه و خودش رو از اون کار و نتیجهء نامطلوبش به کنار می کشه.

مثلا پدر و مادری رو در نظر بگیرید که فرزندشون رو،مجبور به پذیرفتن یک ازدواج تحمیلی می کنن و اصلا اجازه نمیدن که فرزندشون هم در این مسئله،اظهار نظری بکنه و حق انتخاب داشته باشه و حتی فرزندانشون رو تهدید به نفرین و عاقّ والدین می کنن؛اما بعدا که اون ازدواج،منجر به شکست و طلاق  میشه،تمام تقصیرها رو گردن قسمت و قضا و قدر و سرنوشت و ...می اندازن و ابدا تقصیری رو در تحمیل ازدواج به فرزنداشون،به گردن نمی گیرن؛در حالیکه حقیقت،چیز دیگری است...

هرکدام از این اصطلاحات،معنا و تعریفی داره که بایستی بر اساس اون تعریفها و معناهای دقیق،از اونا استفاده بشه؛نه معناهای عامیانه ای که در بین مردم رواج دارن:

قضا و قدر:این عبارت،از دو کلمهء «قضا» و «قدر» ترکیب یافته که اول معنی هر کدوم رو و بعدش معنای اون ترکیب رو میگم.قضا یعنی مجموعهء قوانینی که در طبیعت وجود داره.از قوانین فیزیک و شیمی و زیست شناسی و نسبیّت اینیشتین گرفته تا حقایق اخلاقی و روانشناختی و غیره.مثلا اینکه اگر من غذا بخورم،زنده می مونم و اگه نخورم،می میرم.یا مثلا اگه احتیاط بکنم سالم می مونم و اگه احتیاط نکنم،زود از بین میرم....به اینها می گویند قضای الهی.اما قدر چیه؟قدر،محدودهء اختیاراتی است که هر انسان در طول زندگی خود از اونها برخورداره و میتونه با استفاده از اون اختیارات،سرنوشت خودش رو تعیین کنه.مثلا بهداشت رو رعایت نکنه و مریض بشه و یا مثلا غذای سالم بخوره و رشد کنه...حال معنای حقیقی قضا و قدر اینه که انسان با عقل و اندیشهء خود،و با استفاده از محدودهء اختیاراتی که داره،قوانین طبیعت رو به استخدام خودش در بیاره و مسیر زندگی خودش رو با دست و ارادهء خودش تعیین کنه.

قسمت:معنای غلطی که از واژهء قسمت در بین مردم شایع هستش،اینه که سرنوشت هرکسی،قبل از به دنیا اومدنش تعیین شده و به قول معروف،بر پیشانی اش نوشته شده و نمیشه اونو تغییر داد و....؛در حالیکه این نوع تعریف از قسمت،اصلا درست نیست:معنای درست اون اینه که هر انسانی که به دنیا میاد،از روز اول،یک سری امکاناتی رو داره و یک سری امکانات دیگه ای رو نداره؛اما با توجه به عقل و استعداد و اختیاراتی که داره،میتونه امکانات زندگی اش رو حفظ کنه و یا اونا رو افزایش بده و یا برعکس،اون امکانات اولیه ای رو که داره،از بین ببره و خودش رو بدبخت کنه.امکانات اولیه ای که به انسانها داده شده،معمولا متفاوته.مثلا یکی در خانواده و کشوری فقیر به دنیا میاد و دیگری در خانواده  و کشوری ثروتمند،یکی در خانواده ای بافرهنگ و دیگری در خانواده ای بیسواد؛اما مهم اینه که انسانها باید سعی کنند خودشون رو با استفاده از امکانات اولیه و استعداد و اختیاراتشون بالا بکشند و مخصوصا این وظیفهء اخلاقی رو هم دارند که به همنوعان خود کمک کنند.

اگر عده ای از انسانها با سوء استفاده از امکانات شون بخوان بر دیگران تعرض کنند،همهء انسانها وظیفه دارن جلوی متعرضین رو بگیرن و.... .

در طول تاریخ،همیشه حاکمان ستمگر سعی داشته اند تا ستمگری خود و مظلومیت مردم رو نتیجهء قسمت و سرنوشتی بدونند که در روز اول آفرینش بر پیشانی انسانها نوشته شده و قابل تغییر نیست و به این وسیله،ظلم و ستم خودشون رو توجیه کنند و مردم رو از مبارزه با ستمگران،منع کنند.در حالیکه چنین چیزی نیست و نه ستمگران حق ستم دارند و نه ستمدیدگان،باید به بدبختی خودشون رضایت دهند و ساکت بشینند...

ادامه دارد...

19)مسئلهء بعدی که به ذهن می رسه و مطرح میشه،اینه که اگه واقعا آفریدگار می خواسته که با آفریدن موجوداتی به اونها لطف و بخشش و فیض برسونه،پس این همه ناهنجاری ها در زندگی بشر و این همه ظلم ها و تبعیض ها چگونه با فیض آفریدگار،سازگاری داره؟اصلا چرا از اولش،انسان رو در بهشت قرار نداد تا بدون رنج و سختی،از فیض الهی بهره مند بشه؟ به موارد زیر میشه اشاره کرد:

 - موجوداتی مانند حیوانات پست و ملائکهء مطیع،کمالاتی غیر اختیاری و غیر اکتسابی دارند.اما کمالات انسان [و نیز جنّیان] حالت اختیاری و اکتسابی دارد و یقینا اختیاری و اکتسابی بودن این کمالات برای جنّ و انسان،رتبه ای فراتر از ملائکه و حیوانات و سایر موجودات،برای انسان و جنّ به وجود می آورد.

معلوم است که رتبهء انسان های صالح،فراتر از ملائکهء مطیع و بی اختیار و همچنین رتبهء انسانهای ناصالح،پائین تر از حیوانات پست است.به همین جهت،برای رسیدن انسان به کمالاتی فراتر از فرشتگان،اختیار و نیز قدرت اکتساب کمالات اختیاری رو در وجود انسان،به ودیعت و امانت گذاشته شده تا بتواند به آن کمالات اختیاری هم نائل گردد؛و الّا خداوند برای عطا کردن چیزی از ناحیهء خودش،هیچگونه محدودیتی ندارد،پس هرجا عطا نمی کند،به دلیل محدودیت ظرفیت پذیرندهء آن عطاست؛نه محدودیت یا بخل عطا کننده.هر موجودی که لایق عطا شدن باشد و مخصوصا اگر برای دست آوردن آن لیاقت،تلاش کند،به وی عطا می شود.

 - برنامهء کلی انسانها بعد از آفرینش،این است که نسبت به خود و محیط اطراف و مخصوصا آفریدگار خود،شناخت پیدا کنه و بعد از اون به پرستش و عبادت مختص خدا بپردازه و از بندگی هر موجودی غیر از آفریدگار،رهائی پیدا کنه.این،غایةالغایة آفرینش هستش که در آموزه های ادیان الهی و در نهایت،دین اسلام،دستورها و برنامه های مختلفی در قالب عبادت،به پیروان دین،ابلاغ شده است.

20)قبلا گفتیم که انسان، اختیار و آزادی و حق انتخاب داره و میتونه بر سرنوشت خودش تأثیر بزاره.اگه انسان این اختیارات رو نداشت،با سایر موجوات،تفاوتی نداشت و اصلا چیزی به نام کمال برایش متصور نبود.باید انسان این حق انتخاب رو داشته باشه تا بتونه بین خوب و بد،خوب رو انتخاب بکنه و الّا با خور و خواب و خشم و شهوت،تنها می تونست مثل حیوانات،گذران عمر کنه و آخرش هیچ؛اما وجود این حق انتخاب،میتونه سرنوشت اونو و نیز کسب کمالات اونو تضمین کنه.

21)اما برخی انسانها با سوء استفاده از حق انتخاب و اختیار و آزادی خودشون،به آزادی ها و اختیارات دیگران تعرّض می کنند و باعث به وجود آمدن ناهنجاری ها و تبعیض ها میشن.در نظر بگیرید زمانی را که هنوز انسان به وجود نیامده بود و حتی زمانی را که انسان به وجود آمده بود؛اما کوچکترین دخالتی در طبیعت و چرخهء زندگی آن نداشت:چرخهء حیات،بدون هیچ معضلی،حیات خودش رو ادامه می داد و موجودات اون،با هم در تعاملی مثبت قرار داشتند: با مرگ هر موجودی،جسمش تجزیه می شد و به طبیعت باز می گشت و عملا هیچگونه آلودگی زیست محیطی در طبیعت وجود نداشت؛اما از زمانی که انسان صاحب اختیار،در روال این چرخه،دستکاری کرد،همه چیز به هم ریخت و آلودگی ها و خشکسالی ها و سیلاب ها و ...به وجود آمدند...پس یکی از علت های به وجود آمدن معضلات،ارادهء انسانی است.

22) روال طبیعت اینه که همهء انسانها دارای صفت اختیار و انتخاب و عقلانیت باشن و با استفاده از این صفات،ضمن اینکه دست به تلاش آگاهانه بزنن،از تلاشهای مغرضانه و یا ناآگاهانهء دیگران که باعث ضرر دیدن خودشان میشه،جلوگیری بکنن.همچنین اگه دست به اقدامات غیرمعقولانه بزنن،دیگران بتونن با عقل و اختیار خودشون،جلوی این اقدامات رو بگیرن.در همین تلاشهاست که می تونن مسیر کمال رو طی کنن........

 ... پایان ...

15)هر آدم عاقلی بر اساس عقل و فطرت خودش میتونه تشخیص بده که « وجود » بهتر از « عدم » هستش و نیز « بهره مند شدن از نعمت ها »،بهتر از « بهره مند نشدن از نعمت ها » هست. با اینکه آفریدگار، نه احتیاجی داره و نه اینکه کار بیهوده و عبثی انجام میده،اما فیض و بخشش آفریدگار،ایجاب میکنه تا آفریدگانی رو بیافرینه و به اونها نعمت و سعادت برسونه؛همون طوری که یک گل خوشبو،رایحه و عطرش رو رایگان در اختیار اطرافیانش قرار میده.در حالیکه آفریدگار می توانست اصلا چیزی رو نیافرینه؛اما همون طور که وجود،بهتر از عدم هستش،فیض و بخشش هم بر اساس عقل سلیم،بهتر از عدم فیض و بخشش است.

16)البته عرض کنم با اینکه ما آفریدگار را به گل تشبیه کردیم،اما این دو ، تفاوتهای اساسی با هم دارند؛ مثلا گل در پخش عطر و رایحه اش،هم مجبور است و هم ناآگاه، و نیز گل خودش آفریدهء آفریدگار است و عمرش کوتاه؛در حالیکه آفریدگار،هم آگاه به کارش است و هم اینکه کاملا با اختیار به آفرینش دست میزنه و از طرفی هم خودش آفریدهء موجود دیگری نیست و هم اینکه همیشه زنده و موجود هستش...

 با بررسی محتوای آموزه های دینی،نکات زیر را می توان به دست آورد:

- آفرینش،(به معنای رساندن فیض و احسان نسبت به موجودات)،حسن ذاتی دارد.به زبان ساده تر،ارزشهائی مانند شادی و لذت،ارزشهائی ذاتی و خود به خود مطلوب هستند و مطلوبیت آنها بدیهی بوده و نمی توان مطلوبیت آنها را مورد سؤال یا اثبات قرار داد.

- آفرینش،پاسخ به درخواست و طلب کمال از سوی موجوداتی است که امکان و قابلیت بالقوه برای وجود دارند.

- منع فیض و احسان به چنین موجودات صاحب قابلیت وجود،بخل حساب می شود. بخل از سوی آفریدگار،به خلقت چیزهائی که امکان خلقت برای آنها وجود دارد،قبیح و زشت است.

17)اینجا باز سؤالاتی پیش میاد:چه اشکالی داره که فرض کنیم آفرینش به صورت خود به خود به وجود اومده باشه؟مثلا از گردش ذراتی مانند الکترون و غیره،پدیده هائی مانند بیگ بنگ پدید اومده باشه و اصلا نیازی به فرض وجود آفریدگار نباشه؟ در جواب باید گفت که حتی به وجود اومدن اون ذرات و نیز اون شرایطی که ذرات در اون بتونند طبیعت رو به وجود بیاورند،نمی تونه به صورت تصادفی و بدون وجود یک عقلانیت قوی و یک برنامه ریزی دقیق به وجود بیاد و حتما باید آفریدگاری باشه تا اولا اون ذرات رو بیافرینه و ثانیا اون پدیده ها رو بر اساس یک برنامه ریزی منسجم و هدفدار،به وجود بیاره.اصلا اگه پدیده ها تصادفی به وجود اومده باشند،دیگه چیزی به نام قانون نظم نمیتونه وجود داشته باشه و مثلا ممکنه بعضی روزها،آب به جای سرازیری،مسیر سربالائی رو طی بکنه و اصولا نمیشه هیچ چیزی رو پیش بینی کرد و هیچ قانون علمی رو کشف و بهش اعتماد کرد.

ادامه دارد...

الف) وجود داریم.

ب) ما رو آفریدگاری به وجود آورده.

ج) بین پدیده های اطرافمون قانون علت و معلول وجود داره.

د) می تونیم امکانات اطرافمون رو به کار بگیریم و ازشون بهره برداری کنیم.

اما سؤال اینجاست که این آفرینش،مقصد و هدفش کجاست؟

5)ما بوسیلهء علمی که از طریق تجربه ها و آزمایش های محیط اطرافمون به دست آورده ایم،تا حدودی می تونیم برخی پدیده هائی رو که در آیندهء نزدیک ممکنه اتفاق بیفته،پیش بینی کنیم:مثلا می تونیم بگیم که تا آخر این هفته و یا حتی تا آخر این ماه،وضعیت هوای شهرمون چه جوری خواهد بود؟سرد یا گرم،ابری یا آفتابی،بارانی یا برفی و....و یا مثلا وضعیت اقتصادی یا سیاسی کشورمون در چند سال آینده به چه شکلی خواهد بود؛اما آیا می تونیم کشف کنیم که مثلا سرنوشت ما بعد از مرگ چگونه خواهد شد؟اصلا آخر و عاقبت این دنیا و یا اصلا سرنوشت بشریت و آفرینش چه خواهد بود و چه هدفی رو به دست خواهد آورد؟آیا زندگی همیشه به این شکل خواهد ماند و یا اینکه مثلا قراره اتفاقات سرنوشت سازی در آینده اتفاق بیفته و سرنوشت انسان رو رقم بزنه و اصولا به چه شکلی ممکنه رقم بزنه؟

6) ظاهرا هیچ نوع روش علمی و تجربی برای پی بردن به جواب این سؤال وجود نداره و یا لااقل در حال حاضر،چنین روشی هنوز به دست نیومده که بشه از طریق اون،سرنوشت حتمی و نهائی جامعهء بشری رو حدس زد.اگه بخواهیم تا زمان کشف یک روش علمی برای پی بردن به سرنوشت خودمون صبر کنیم،اونوقت شاید قرنها معطل بشیم و عمر و جوانی انسانهای بسیاری باید تلف بشه تا شاید بتونیم چنین روشی رو کشف کنیم که البته این راه،نتیجه بخش نخواهد بود.پس چه کار باید کرد؟

7)بهترین راهی که به ذهن می رسه، اینه که ببینیم آیا می تونیم به طریقی با آفریدگار هستی ارتباط پیدا کنیم و در مورد علت آفرینش و مخصوصا هدف آخر در به وجود اومدن خودمون رو از وی سؤال کنیم؟ همونطوری که وقتی یک دستگاهی رو از بازار می خریم،برای پی بردن به نحوهء استفاده از اون،معمولا با کارخانهء سازنده و مهندس طراح اون دستگاه تماس می گیریم و یا اینکه اون کارخونه و مهندس طراح،دفترچهء راهنمای استفاده از اون دستگاه رو به همراه خود دستگاه در اختیار ما قرار میدن.

اینجاست که اهمیت حیاتی پیامبران و کتابهائی که از سوی آفریدگار، ارسال شده اند و میتوانند به سؤالات اساسی ما در مورد هدف آفرینش و سرنوشت نهائی انسانها پاسخ بدهند،برای ما روشن میشود.آفریدگار از طریق پیامبران و کتبی که برای راهنمائی بشر ارسال کرده،در مورد این سؤالات،به پاسخگوئی پرداخته است.

ادامه دارد...